Sahag
Sahag (27) is in 2015 vanuit Syrië naar Nederland gevlucht. Terugkijkend op de moeilijke reis en de dingen die hij onderweg heeft meegemaakt, is er voor hem nu maar één verklaring: God bestaat. Door contacten via House of Joy is Sahag op latere leeftijd tot geloof gekomen. ‘Als ik nu terugkijk, zie ik dat God de hele weg met mij was. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik veilig naar Nederland kon komen.’
Sahag is gelovig opgevoed (Armeens Apostolisch) maar was in Syrië nooit echt actief bezig met het geloof of welke betekenis dat voor hem had. ‘Naarmate ik ouder werd, kreeg ik steeds meer het gevoel dat het geloof niet iets voor mij was. Maar als ik nu terugkijk zie ik dat God altijd groot aanwezig is geweest in mijn leven. Ik heb het zeker niet altijd makkelijk gehad, maar toch dank ik God ook voor alle moeilijke dagen die Hij mij heeft gegeven. Want ik weet dat Hij daarnaast was. Ik weet dat Hij mij heeft geleid.’
Kleurrijk maar moeilijk
Anderhalf jaar lang hebben Sahag en zijn vader in verschillende azc’s gewoond. In die periode hebben ze veel kerken bezocht. Samen met andere vluchtelingen die betrokken waren met het geloof gingen ze vaak mee naar verschillende diensten. ‘Dat was echt zo leuk, en een soort geestelijke reis voor mij. Omdat ik niet mocht studeren was het fijn dat ik me hiermee bezig kon houden. Ik heb alle kerken meegemaakt: katholiek, gereformeerd, hersteld hervormd, vrijgemaakt, evangelisch: alles! Dat er zoveel variaties zijn maakt Nederland kleurrijk, maar ook moeilijk voor een persoon om te kiezen.’
House of Joy
In het azc in Luttelgeest is Sahag bekend geraakt met het House of Joy. ‘Via de kerk ben ik in contact gekomen met iemand die mij uitnodigde voor het House of Joy. Vanaf toen ben ik geleidelijk aan dichter bij God gekomen.’ In het House of Joy volgde Sahag vaak Nederlandse les. Na die Nederlandse les was er ook nog mogelijkheid om te blijven voor Arabische bijbelstudie. Dat heeft hem erg geholpen. ‘Die docent had altijd goede antwoorden op mijn vragen en ik voelde de zegen door zijn lessen. Zelfs met de onzekerheid over een verblijfsvergunning, voelde ik me in deze tijd toch ‘vol’.’
Het House of Joy heeft Sahag ook enorm geholpen zich thuis te voelen in Nederland. ‘Niet alleen een verblijfsvergunning, maar juist ook mensen om je heen maken dat je je ergens welkom en thuis voelt.’ Dat sociale netwerk was voor hem onmisbaar, zeker omdat dat gevoel van zich thuis voelen heeft geleid tot een gevoel van veiligheid: ‘De liefde van onze God. Dat is de mooiste veiligheid die je kunt voelen: dat je weet dat iemand voor je zorgt, dan voel je je veilig, dan voel je je thuis.’
‘Ik was blij met alles wat ik had: het leven in het azc en het dichterbij God komen. Dat was voor mij belangrijker dan een verblijfsvergunning. Het House of Joy heeft mij daarin heel erg geholpen.’
De waardevolle vriendschappen die Sahag in het House of Joy heeft opgebouwd en de liefde die hier van uit ging, maakte het voor hem gemakkelijker een kerk te kiezen waarbij hij zich kon aansluiten en zich thuis voelde. Uiteindelijk heeft hij hier ook besloten belijdenis te doen.
Jongerengroepen
Via familiehereniging zijn Sahag’s moeder, zus en broertje later bij hem en zijn vader aangesloten toen zij hun verblijfsvergunning kregen. Sahag woont nu, los van zijn ouders, in Barneveld. Daar is hij ook actief bij de jongerengroep Connect Us. Als één van de leiders helpt hij nu mee bij het organiseren van activiteiten en helpt hij andere vluchtelingenjongeren een leven en sociaal netwerk op te bouwen in Nederland.
De afgelopen vijf jaar is Sahag ook altijd mee geweest met de Gave-kampen. Deze jaarlijkse zomerkampen waarin vluchtelingen- en Nederlandse jongeren elkaar ontmoeten, hebben, net zoals het House of Joy, veel voor zijn sociale veiligheid betekend. Het zijn voor hem weken vol plezier geweest waarin zowel ontmoeting met God als met andere jongeren centraal stond. Vier keer is hij mee geweest als deelnemer, vorig jaar voor het eerst als leiding. ‘Gave-kamp is voor mij het mooiste wat hier in Nederland is. Ik heb er goede vrienden aan overgehouden waar ik nu nog steeds contact mee onderhoud. Dit jaar ga ik zeker weer mee.’
Prachtige taak
Sahag staat positief in het leven met God aan zijn zij. ‘Alles wat ik heb meegemaakt, heeft mij gevormd tot wie ik nu ben.’ Terugkijkend op zijn geloofsreis is hij dankbaar voor alle vriendschappen, jongerenwerkers, vrijwilligers en andere mensen die hem een thuis hebben geboden in Nederland en hem dichter bij God gebracht hebben. ‘Ik vind dat heel bijzonder, alles wat ze doen voor vluchtelingen. Ik vind het een prachtig initiatief dat mensen gewoon langs durven te komen en over Jezus vertellen. Ik weet dat dat soms geen gemakkelijke taak is, maar wel een prachtige taak. Daar wil ik ze voor bedanken.’
Bid mee
Bid met ons en Sahag mee voor vluchtelingen die moeite hebben met tot het geloof komen. Bid dat vluchtelingen net zoals Sahag mensen om zich heen mogen hebben die hen zien en liefhebben. ‘Zelf ben ik op latere leeftijd tot geloof gekomen, het kan dus bij iedereen gebeuren. Maar sommige vluchtelingen durven het niet, vinden het vreemd of lastig. Ik bid dat God die mensen de kracht geeft om vragen te durven stellen, dichter bij de kerken en vrijwilligers te komen en dichter bij Hem te zijn. Ik bid dat iedereen de liefde van Jezus mag voelen.’
