Amir leerde geduld oefenen

“Mijn situatie is door de coronacrisis nauwelijks veranderd”, zegt Amir Nasiri die al bijna drie jaar in een azc woont. Amir vertelt dat hij als 20-jarige vóór de crisis ook al niet naar school kon omdat hij geen verblijfsvergunning heeft.

De sportieve Iraniër wil graag voetballer worden of trainer, maar hij kan al een tijd niet meer voetballen bij zijn voetbalvereniging en niet meer sporten met zijn vrienden. Amir treurt daar niet om: “Ik train nu gewoon in m’n eentje en trap soms een balletje met een vriend.”

Binnenblijven

“Mijn vader en moeder blijven tijdens de coronacrisis liever binnen, daarom doen mijn zus en ik boodschappen”, vertelt Amier die zelf niet bang is voor het virus omdat hij door de NOS wordt geïnformeerd. “Ik vind dat in Nederland met wijsheid op de ziekte wordt gereageerd: mensen houden afstand om besmetting en verspreiding te voorkomen.” In zijn geboorteland Iran vallen volgens Amir veel doden, en waarschijnlijk meer dan de officiële cijfers die de regering verspreidt.

YouTube

Amir merkt dat mensen soms problemen hebben met de nieuwe regels van binnenblijven, en hij bidt voor mensen die thuis zitten en lijden onder de coronacrisis. “Ik vraag God of Hij de ziekte zo snel mogelijk wil stoppen”, zegt hij. Amir heeft zelf geen probleem met de beperkende maatregelen waarbij hij zoveel mogelijk moet binnenblijven, maar hij mist zijn vrienden en het voetbal. Hij vertelt dat hij het vervelend vindt dat hij nu niet naar de Amersfoortse Rafaël-kerk kan, en dat het hem doet terugdenken aan de tijd die ze doorbrachten in Ter Apel, waar ze ook binnen moesten blijven. “Wij volgen de kerkdiensten van onze gemeente via YouTube, en we onderhouden onze contacten via sociale media.”

Geduld bewaren

Amir gaat sporten, luistert aanbiddingsliederen of leest de Bijbel als hij zijn situatie moeilijk vindt, ook wat betreft zijn status. “Vooral Gods woord geeft mij rust en kracht omdat de Heilige Geest daardoor spreekt”, zegt Amir. Voor christenen is het volgens Amir geen probleem om met het virus en de crisis om te gaan. “Als ik het lastig vind mijn geduld te bewaren en vol te houden, kijk ik naar God”, zegt Amir. “Ik bid om meer en meer op Jezus te gaan lijken.” Amir leerde tijdens zijn driejarig verblijf in Nederland geduld oefenen, en daardoor vindt hij het niet zwaar het einde van de crisis af te wachten. “In de Bijbel lees ik dat het volk Israël veertig jaar moest wachten in de woestijn”, zegt hij. “Als ik dat tot me laat doordringen, weet ik dat het goedkomt.”