Gave-kamp: een dikke aanrader voor iedereen die nog twijfelt!
Thamar (20 jaar) is dit jaar voor de eerste keer mee geweest op Gave-kamp. Samen met haar vriendin genoot ze van het samenzijn van verschillende culturen. “We gaan wel vaker samen op vakantie. Dit jaar wilden we iets anders: met elkaar, maar toch ook nieuwe mensen ontmoeten. We kwamen uit op de Gave-kampen.”
Eerder stond Thamar nog niet direct in contact met vluchtelingen. “Ik weet dat er soms best wel neergekeken wordt op vluchtelingen. Daardoor heb ik juist respect voor ze: wat moet je allemaal wel niet meemaken als je in een nieuw land komt, niemand kent, en vanuit niets een heel nieuw leven moet opbouwen?”
Heb je daar nu een beter beeld bij?
“Zeker! Op een normaal zomerkamp spreek je natuurlijk al diverse mensen, maar op Gave-kamp krijg je ook meer inzicht in andere culturen. We leven in een multiculturele samenleving en als je in gesprek gaat met mensen leer je elkaar begrijpen. Door kamp heb ik toch weer een stukje meer inzicht gekregen in wat vluchtelingen meemaken. Hoe hun cultuur eruitziet en hoe het voor ze kan zijn om in Nederland een nieuw leven op te bouwen. Bijvoorbeeld met taal: soms spraken een paar jongeren in hun eigen taal op kamp. De Nederlanders snapten daar niks van. Voor veel vluchtelingen is dat de realiteit als ze naar Nederland komen en de taal nog niet kennen.”
“We leven in een multiculturele samenleving en als je in gesprek gaat met mensen leer je elkaar begrijpen.”
Hoe ziet een dag op kamp eruit?
“’s Ochtends begonnen we de dag natuurlijk met ontbijt. Daarna maakten we tijd voor stille tijd; dan kreeg je een bijbeltekst mee en kon je een plekje voor jezelf zoeken om na te denken over wat de tekst voor jou betekende. Na de stille tijd hadden we bijbelstudie met elkaar. Dat was heel leuk: ik zat samen in een groepje met twee jongeren uit Eritrea, twee uit Iran en nog een jongen uit Nederland. Na de bijbelstudie was er ’s middags een heerlijke lunch en nog een activiteit. Die kon verschillen van workshops tot zeskamp en lekker sporten met elkaar. ’s Avonds mochten we weer van een heerlijke maaltijd genieten en na het eten hadden we vaak nog een bosspel of boswandeling. Meestal sloten we de dag af met een kampvuur.”
Kun je een ding kiezen wat je het leukste vond op kamp?
“Dat is natuurlijk een lastige vraag, want ik vond heel veel dingen leuk! Toch sprong cultuuravond er wel echt uit. Dat was een avond waarop elk bijbelstudiegroepje een kaartje kreeg met een situatie erop zoals ‘Met anderen gaan eten’, of ‘Iemand ten huwelijk vragen’. Het was dan de bedoeling om dit uit te beelden in de Nederlandse en nog een andere cultuur. Het was grappig en confronterend om te zien hoe sommige dingen in de Nederlandse cultuur eraan toe gaan. In de sketch waarin ‘Met anderen gaan eten’ uitgebeeld moest worden, was het Nederlandse antwoord op onverwachte gasten: ‘Nee sorry, de gehaktballen zijn al op.’ Soms zitten wij als Nederlanders echt een beetje vast in een planning. We meten precies uit hoeveel we nodig hebben, zonder al te veel open te staan voor ontmoeting.”
“Het was grappig en confronterend om te zien hoe sommige dingen in de Nederlandse cultuur eraan toe gaan.”
Heeft kamp ook bijgedragen aan jouw geloofsleven?
“Ja. Ik vond het mooi om te horen hoe God anderen raakt en om te zien hoe Hij aan het werk is. Daarnaast heb ik geleerd naar de Bijbel te kijken vanuit een ander (cultureel) perspectief. Bij het verhaal over Ruth hadden we het er bijvoorbeeld over hoe Boaz zijn werkers opdroeg een deel van het koren te laten vallen, zodat de armen dat konden rapen. Een Eritrese jongen uit mijn bijbelstudiegroepje zei toen dat hij dat mooi vond: Boaz had het koren ook gewoon kunnen geven, maar in plaats daarvan liet hij Ruth er voor werken. Op deze manier heeft ze wat ze gekregen heeft, verdiend. Volgens de Eritrese jongen moet je werken om bepaalde dingen te bereiken en te ontvangen. Ik vond het mooi om te zien hoe hij dat uit dit verhaal haalde. Kamp heeft me laten zien hoe belangrijk het is om met elkaar in gesprek te gaan over geloof. Het is iets wat je samen doet. Je kan veel van elkaar leren.”
Wat zou je tegen deelnemers die nog twijfelen om mee te gaan op kamp willen zeggen?
“Ik zou ze willen vragen: wat houdt je tegen? Het is een nieuwe ervaring, je ontmoet nieuwe mensen. Je kunt er denk ik alleen maar rijker van worden! Het is een prachtig proces van geven en ontvangen, zelfinzicht en inlevingsvermogen. Een dikke aanrader dus voor iedereen die nog twijfelt!”
